• معرفی کتاب :

ایالات متحده آمریکا به عنوان مهد شکل‌گیری اینترنت، کانون اصلی مدیریت و سیاست‌گذاری در مورد فضای سایبر از طریق اعمال نفوذ بر سازمان آیکان و کشوری که در حوزه فناوری اطلاعات بر مبنای گزارش مجمع جهانی اقتصاد در سال 2012 هشتمین کشور برتر جهان محسوب شده (Dutta and Bilbao-Osorio, 2012: 309)، در چند سال اخیر تلاش قابل ملاحظه‌ای برای استفاده از ابزار سایبر دیپلماسی به منظور پیشبرد اهداف سیاست خارجی خود به عمل آورده است. کاخ سفید به خصوص در مورد رقبا و دشمنان اصلی و جدی خود در نظام بین‌الملل به این ابزار متوسل شده که از جمله آن‌ها می‌توان به روسیه، چین و ایران اشاره کرد. جلوه‌هایی از کاربرد سایبر دیپلماسی آمریکا در قبال ایران عبارتند از: تأسیس سفارتخانه مجازی ایالات متحده در ایران، تلاش برای اجرای طرح‌هایی مانند اینترنت چمدانی به منظور مقابله با فیلترینگ اینترنت در ایران، همکاری در طراحی نرم‌افزارهای مختلف فیلترشکن، فعالیت گسترده وزارت خارجه آمریکا از طریق راه‌اندازی وب‌سایت‌های فارسی‌زبان و حضور جدی در شبکه‌های اجتماعی پرطرفدار مانند فیس‌بوک و غیره.

با توجه به این حجم از فعالیت که تسهیل پیشبرد اهداف سیاست خارجی آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار داده و با عنایت به تضاد منافع دو کشور در عرصه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در سه دهه اخیر، بررسی ابزار سایبردیپلماسی آمریکا در قبال ایران از اهمیت انکارناپذیری برخوردار است. از آنجا که ابزار سایبردیپلماسی به طور عمده شهروندان و بازیگران غیردولتی فعال در فضای مجازی را هدف قرار می‌دهد، مهم‌ترین دغدغه و هدف این کتاب به قلم احسان موحدیان سایبردیپلماسی آمریکا در قبال ایران در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما است.

• بخشی از کتاب :

پیشرفت فناوری و امکان‌پذیر شدن تبادل اطلاعات و برقراری ارتباط از طریق اینترنت، تاثیر خود را بر دیپلماسی عمومی نیز بر جای گذاشت و منجر به شکل‌گیری شاخه‌ای مهم از دیپلماسی عمومی موسوم به سایبر دیپلماسی یا دیپلماسی دیجیتال گردید. شاید مهم‌ترین جلوه دیپلماسی سایبری گسترش و انتشار اخبار و اطلاعات از طریق فناوری‌های نوین ارتباطاتی و رسانه‌های بر خط باشد که روابط بین دولت‌ها در عرصه منطقه‌ای، بین‌المللی و جهانی را که پیشتر توسط دیپلمات‌ها انجام می‌گرفت به روابطی چندجانبه تبدیل کرده است. نتیجه این وضعیت آن است که بیشترین تلاش دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی هر کشور به برقراری روابط با ملت‌ها، آن هم از طریق رسانه‌ها و در فضای مجازی حاصل از به‌کارگیری آن‌هاست، به طوری که کارکنان رسانه‌ها و بازیگران غیردولتی بانفوذ به افشاگری می‌پردازند و با انگیزه جلب افکار عمومی در مسائل دخالت می‌کنند.